مهربانا، سپاس گذارم که در دستانم شوق نیکوکاری را نهادی و دلم را به نور عشق، روشن ساختی. به نام خدا بیانات مقام معظم رهبری در مورد احسان و نیکو کاری رهبر معظم انقلاب در بیانات متعدد رهنمودهای مختلفی از جمله اینکه همه باید در حد توان انفاق کنند، احسان همراه انفاق، را پیرامون…
مهربانا، سپاس گذارم که در دستانم شوق نیکوکاری را نهادی و دلم را به نور عشق، روشن ساختی.
به نام خدا
بیانات مقام معظم رهبری در مورد احسان و نیکو کاری
رهبر معظم انقلاب در بیانات متعدد رهنمودهای مختلفی از جمله اینکه همه باید در حد توان انفاق کنند، احسان همراه انفاق، را پیرامون احسان و نیکوکاری فرمودند که در ذیل به آن ها پرداخته شده است.
آن کسانى که کمتر درآمد دارند؛ به همان نسبت انفاق کنند
اگر این روح نیکوکارى و انفاق در مردم به وجود بیاید، خوب است. آن چیزى که ما در جوامع غیر مسلمان می بینیم، این کمبود است؛ و الا در اینگونه جوامع گاهى یک نفر پیدا مى شود و همه ثروت عظیم خودش را، حتى از وراث خودش بازمى دارد و به فلان مؤسسه خیریه مىبخشد. اینطور نیست که در جوامع جامد و آهنین و ماشینى غربى هیچ کس نباشد که انفاق کند؛ یک روز در کشور ما و سایر کشورهاى اسلامى این روحیه همه گیر بوده است؛ یعنى هرکسى موظف بوده که پولى براى انفاق کنار بگذارد؛ یا رایج بوده که در ماه رمضان به نیازمندان افطارى بدهند؛ نباید بگذاریم این کارها کم بشود.
احسان را خالصانه انجام دهیم
یکى از ویژگی ها که بسیار مهم است تا براى خودسازى به آن توجه کنیم و شاید جنبه تقدمى هم داشته باشد، «اخلاص» است. اخلاص عبارت است از کار را خالص انجام دادن و اینکه کارى را مغشوش انجام ندهیم. در جاهایى، بعضى از کارها باید در علن انجام گیرد. در روایات در باب صدقه، آمده است که «صدقه سر» این ثواب را دارد و «صدقه علانیه» این ثواب را. یا مثلا عبادات گروهى، جلوى چشم مردم انجام مى گیرد و باید انجام گیرد؛ و این از شعائر الهى است. اما بسیارى از عبادات یا اغلب عبادات، آن روابطى که بین خود انسان و خداست ذکر، توجه، دعا، نافله، شب زندهدارى، سحرخیزى، احسان و کارهاى نیک باید بین خود انسان و خدا بماند. مبادا انسان به خاطر اینکه دیگران ببینند، کارى را انجام دهد! کارى که انسان به خاطر توجه دیگران به خودش انجام دهد، از نکردن آن کار بدتر است؛ زیرا نکردن کار، یعنى انسان کارى را انجام نمى دهد. کارى که انسان براى جلب توجه دیگران نسبت به خودش انجام داده، کأنه انجام نداده است. البته بدتر بودنش هم از این جهت است که عمل شرک آلودى انجام داده و این عمل شرک آلود، فعل حرام است و دورکننده است. بنابراین همه مان در هرجا و در هر موقعیتى که هستیم، باید خیلى تلاش کنیم که کار را خالص انجام دهیم.
به هم رحم کنید تا خداى متعال به شما رحم کند
به مردم عرض می کنم: به هم رحم کنید تا خداى متعال به شما رحم کند. کسانى که دستشان باز است، دست تعدى به سمت منافع و مصالح دیگران دراز نکنند. کسانى که زرنگى و هوش و امکانات و قدرت و مسئولیت و تواناییهاى گوناگون فردى و اجتماعى دارند، از این تواناییها در راه تعدى به دیگران استفاده نکنند. خود را بنده خدا بدانیم؛ در مقابل بقیه بندگان خدا، خود را موظف به همراهى، احسان، نیکى و رعایت انصاف بدانیم؛ آنگاه باران رحمت و فضل خدا بر سر ما خواهد بارید؛ ما را شستشو خواهد داد و برکات خود را بر ما نازل خواهد کرد. البته این وظیفه همه است؛ ولى کسانى که در جامعه تمکن و قدرت و مقام و ثروت و نفوذ کلمه اى در میان مردم دارند، بیش از دیگران در مقابل این بار سنگین- بار خودسازى و محدود کردن قواى خود از تجاوز به دیگران- مسئولند.
خوشا به حال نیکوکاران
لحظه لحظه عمر را قدر بدانید. از ساعات عمرتان براى نیکوکارى استفاده کنید. خود را به خدا نزدیک کنید. اوقات خود را به تلاش در راه خدا و مجاهدت براى او مستغرق کنید. ساعات زندگى، سالهاى زندگى، به سرعت برق مى گذرد؛ در عرصه قیامت این لحظات را به یاد خواهید آورد. خوشا به حال نیکوکاران و بدا به حال زیانکاران.
احسان بی منت کنید
اینکه انسان دوست داشته باشد او را ستایش کنند، از بهترین فرصت هاى شیطان است که از آن بهره مى برد؛ مى آید احسان محسنین را از بین مى برد؛ یعنى آن نیکوکارى ها و زیبایى ها و آرایش هاى معنوى و روحى را از شما سلب مى کند … سر مردم منت نگذارید و بگویید ما این کارها را براى شماها کرده ایم. وظیفه بوده، انجام داده اید. اگر انجام داده باشید، وظیفه تان را انجام داده اید؛ منتى سر مردم نگذارید. … کارهایى را که انجام داده اید، بزرگ نمایى نکنید.
گاهى انسان کارى را انجام مى دهد، بعد در ستایش آن کار خیلى مبالغه مى کند؛ چندین برابر آنچه حقیقت کار است. … خلف وعده هم با مردم نکنید. آنچه به مردم وعده مى دهید، اصرار داشته باشید که آن را انجام دهید؛ یعنى خودتان را گردن گیر آن وعده بدانید. اینطور نباشد که بگوییم نشد که نشد؛ چه کار کنیم؛ نه، اصرار کنید. البته یک وقت انسان به اضطرار برخورد مى کند، آن بحث دیگرى است؛ اما تا آنجایى که توان و قدرت در شما هست، تلاش کنید وعده اى را که به مردم دادید، عمل کنید و منت هم نگذارید. … منت، احسان را باطل مى کند و بزرگ نمایى نور حق را از بین مى برد.
واحد فرهنگی هیات کربلا
